Prolog

Widziałam go, jak stał tu na parkingu
Spytał, czy przebyłam dużą drogę
I oto jak odpowiedziałam:
Zapomniałam, jak się nazywam
Zapomniałam swój numer
Jeśli będzie chciał się ze mną zobaczyć, nie będzie nawet wiedział gdzie
Jestem tutaj,
więc spróbuj mi wybaczyć
Nie wierzę w bajki
Jesteśmy tutaj z niczym,ale szczerzy
Mam tego dosyć
Nie zamierzam zostać
Przepraszam za ucieczki takie jak ta
Przykro mi,już pomyślałam życzenie
Kopciuszek musi odejść
Jesteś taki seksowny
Zastanawiam się czemu byśmy nie mogli się zabawić
Nie wstydź się
Zabaw się
Spędź miło czas...
Temperatura tu rośnie
Staje się coraz bardziej chaotycznie
Nawie się, nie przestaje
Będziemy to robić aż do końca
Nie obchodzą mnie pieniądze
To nie przyprawia mnie o dreszcz
w przeciwieństwie do myślenia o tobie, skarbie
Więc powiedz czy wciąż mnie chcesz?
Za każdym razem kiedy patrzysz na mnie
Moje serce skacze, łatwo to zobaczysz
Kochanie dużo dla mnie znaczysz
Więcej niż wszystko co kiedykolwiek czułam

Dostrzeż mnie 

Weź moją rękę 

Dlaczego jesteśmy 

Sobie obcy, skoro 

Nasza miłość silna jest? 

Dlaczego to się toczy beze mnie? 

I za każdym razem, gdy próbuję 

latać to spadam 

Bez moich skrzydeł 

Czuję się taka mała 

Myślę, że potrzebuję Ciebie, skarbie 

Ostatnio utknęłam wyobrażając sobie,

co chcę robić i co tak na prawdę myślę.

Najwyższy czas wybuchnąć

Być trochę niestosowną,

Bo wiem, że wszyscy tak myślą,

kiedy światła zgasną.